Vliegvissen met de Flextec Streamtec Aftma 3.

Vandaag heb ik een vrije dag en ga ik voor het eerst met de Flextec streamtec vliegenhengel vissen. Dat is een vierdelige Aftma 3 hengel van 3 meter die Marcel voor Wim en mij in Engeland heeft gekocht op Ebay.
Ik gebruik mijn Orvis Battenkill vliegenreel met aftma 3 lijn. Een zelfgemaakt nimfje maakt de zaak compleet.

Was het gisteren stralend weer met veel zon en weinig wind en lekkere temperatuur, vandaag is het bewolkt met een straffe wind en naar verwachting gaat het al voor het middaguur regenen. Dat betekent dat ik al omstreeks negen uur op pad ga met de fiets. Ik zoek een stek uit de wind en dichtbij huis zodat ik wanneer het gaat regenen snel naar huis kan. Wanneer ik naar mijn stek fiets merk ik dat het inderdaad een stuk frisser is dan gisteren, het is omstreeks 5 graden met inderdaad een straffe zuidenwind.

Nadat ik mijn vliegenhengel heb opgetuigd en ga vissen op een plek uit de wind, krijg ik al gauw een paar tikjes op de nimf die ik op de oranje beetverklikker zie. Op een gegeven moment sla ik aan en er zit een stuk vuil aan de nimf. Ik neem de lijn in en het stuk "vuil" blijkt een minibaarsje te zijn, mijn eerste vis op de Flextec:

Ik vang nog een paar van dit formaat baarsjes en ook nog een kleine blankvoorn.

Even later vang ik nog een wat grotere:

Hieronder een paar foto's van de stek, lekker beschut tussen de bomen.

Omstreeks elf uur beginnen de eerste druppels te vallen en pak ik snel in. Binnen tien minuten ben ik thuis.

Morgen maar weer proberen.

Zinloze molensliptest: update

Ik heb het nummer van Vissport gevonden waar Jan Schreiner de molenslip test genadeloos de grond in boort. Het staat in Vissport nummer 10 uit 1984.Waardeloze sliptest

Snoek voor Marcel

Marcel heeft weer een snoek op de streamer gevangen.  Snoek op de streamer door Marcel

Schreiner: "Ik wens u veel kinkende lijnen"

Jan Schreiner schreef eens een stuk in Vissport over kinkende lijnen. Aanleiding was een bericht van Kees Ketting in Vissport over de manier waarop je volgens hem een nylonlijn op je molen zou moeten spoelen: je moest perse de lijn van het klosje af laten kinken anders zou de lijn gekinkt op de molenspoel komen.
(Update: hier staat het in een artikel van Kees Ketting: Kees Ketting nylon opspoelmethode
en hier nog één: Kees Ketting lijn opspoelen ).
Schreiner heeft in het artikel van Vissport de vloer aangeveegd over deze onbenulligheid.

Ik zal de conclusie uit het artikel hier neer zetten. Onderaan staat een link naar de pdf van het gehele artikel uit Vissport nummer 8, jaargang 1983:

"De conclusie die kan worden getrokken is misschien deze: Wanneer men het goed acht om een lijn tijdens het vullen van een molenspoel van de klos te laten afkinken dan moet men dat beslist doen. Tegen de achtergrond van de andere oorzaken die kinken tengevolge hebben, wordt deze zaak een onbenulligheidje.
Al zou men de schrijvers over dit onderwerp graag de ervaring toewensen van tal van hengelsportwinkeliers die niet zelden gedurende tientallen jaren honderden kilometers lijn hebben opgespoeld vanaf een draaiende klos en nimmer de onjuistheid hiervan hebben kunnen constateren. Evenmin als hun klanten.
Wanneer u het beter acht een klos te laten draaien tijdens het vullen, kan dat dus ook, maar nogmaals over deze onbenulligheid moet u zich het hoofd niet breken.
Inderdaad een onbenulligheid. Vooral wanneer u weet dat een vis die maar vijf meter door de slip gaat, meer kinken in de lijn veroorzaakt gedurende het binnendraaien, dan de houding die een klosje wordt gegeven gedurende het vullen van een spoel. Langer praten over dit onderwerp zou op verspilling gaan lijken. Omdat deze zaken zo uiterst simpel liggen.
Dat een lijn geen bepaalde levensduur bezit, maar dat hij dient te worden vervangen aan de hand van de prestaties die hij heeft moeten verrichten, zal nu ook een duidelijker zaak zijn geworden.
Kinken kan men onmogelijk voorkomen.
Naarmate meer wordt gevangen zal meer worden gedrild en naarmate meer wordt gedrild zal een lijn heviger gaan kinken.

Dat brengt de verhouding tussen uitgaven en profijt echter leuk in evenwicht.
Wie niets vangt hoeft niet te drillen en hij krijgt de kans niet de lijn te kinken. Wie veel vangt en veel drilt zal snel aan vervanging van een lijn toe zijn. Ik wens u in de toekomst een situatie toe, waarin u heel vaak van lijn zal moeten veranderen. Ik wens u veel kinkende lijnen."

Tussen Kees Ketting en Jan Schreiner is het nooit meer goedgekomen......


Link naar PDF Schreiner kinkende lijnen

Zinloze molenslip test

Een jaar of dertig geleden schreef hengelsport redacteur Kees Ketting in Vissport over een manier om te testen of een molenslip goed functioneerde. Hij pakte de lijn van de molen en stelde de slip zo licht af dat de molen langzaam op zijn gewicht naar beneden zakte. Wanneer dat zonder haperen en stoten gebeurde was de slip volgens hem perfect.

Zinloze molenslip test

Jan Schreiner gaf over deze molenslip test een vernietigend oordeel in Vissport. Helaas kan ik het betreffende nummer van Vissport niet zo gauw vinden. Weet iemand het jaar en nummer van Vissport waar het in staat dan hou ik me aanbevolen. Update: inmiddels gevonden! Waardeloze sliptest
Wat Jan Schreiner zei over Kettings molenslip test kwam ongeveer op het volgende neer:

Stel er wordt een Pelican 50 gebruikt voor de test. Zo’n molentje weegt ongeveer 180 gram.
0,08 mm Maxima heeft een trekkracht van 500 gram dus de slip wordt afgesteld op minder dan de helft van de trekkracht van 8 honderdste Maxima nylon. Bij vrijwel alle molens, ook de goedkoopste, is de slipwerking ingesteld op zo’n geringe en nutteloze trekkracht goed.
Pas wanneer de slip zwaarder wordt ingesteld dan vallen de molens met een slechte slipafstelling door de mand: de slip gaat dan met horten en stoten werken. Bij echt goede kwaliteitsmolens kun je de slip ook bij hogere weerstand zo instellen dat hij zonder haperen en stoten werkt.
Kortom een nietszeggende en nutteloze sliptest.

Kees Ketting reageerde verontwaardigd en zei dat je de molen dan maar moest verzwaren. Ziet u het al voor u: je molen met een steen er aan bungelend aan een stuk nylon?

Nog niet zo lang geleden las ik ergens op internet dat een sportvisser op dezelfde manier als Kees Ketting de slip van een molen testte. Blijkbaar worden oude fouten ook in de visserij steeds opnieuw gemaakt.

Jan

Snoek van 73 cm voor Marcel

Marcel heeft vanmiddag toch nog gevist en heeft een snoek gevangen van 73 cm. Hij heeft er onderwater opnamen meegemaakt met zijn GoPro 3: suffe snoek

Fairplay krijgt nieuwe eigenaar: nieuwe inzichten??

De hengels die wij het meest gebruiken, zijn Fairplay hengels afkomstig van Jan Schreiner & Zoon uit Amsterdam. De zaak wordt nu nog gerund door John Schreiner, maar zal binnenkort worden overgenomen door iemand anders die momenteel wordt ingewerkt.
Het is op zich goed nieuws dat de Fairplay hengels blijven bestaan.
Minder gerust ben ik over een stuk dat Frits Beutick op de site van Fairplayhengels schreef: http://www.fairplayhengels.nl/FritsBeutick.htm

Ik heb vooral zorgen over het volgende stuk: "Met nieuwe materialen, met nieuwe inzichten die horen bij de hedendaagse visserij, maar wel met de bekende basis: ouderwets vakmanschap"

De nieuwe hengelbouwer gaat dus hengels bouwen  "met nieuwe materialen en nieuwe inzichten die horen bij de hedendaagse visserij". Daaruit kan je concluderen dat de huidige Fairplay hengels niet gemaakt zijn met inzichten die horen bij de hedendaagse visserij. Gaat de nieuwe hengelbouwer het roer helemaal omgooien en bijvoorbeeld hengels met pensluitingen bouwen?
De grootste charme van FP hengels vind ik juist dat niet wordt toegegeven aan moderne inzichten maar dat wordt vastgehouden aan het plezier van het vangen door hengels te maken die mooi over de hele hengel buigen en die met lichte lijnen kunnen worden gevist.

Wat wordt bedoeld met de hedendaagse visserij? Als ik zelf om me heen kijk als ik aan het vissen ben dan zie ik mensen met stijve fabriekshengels die nauwelijks buigen op een vis. Je ziet bijvoorbeeld mensen met feederhengels en voerkorven die een gram of 100 wegen vissen op brasem. Als aan zo'n hengel een brasem wordt gevangen dan zie je hem niet of nauwelijks buigen en dat is logisch want een hengel waarmee 100 gram kan worden geworpen is een middelzware zeehengel.
Ik zie veel plugvissers met extreem zware poken met werpgewichten van soms 75 gram of meer. Vangen ze met deze hengel een snoek dat buigt de hengel niet of nauwelijks.

Kijk ik naar de hedendaagse karpervisserij dan zie ik vaak een clubje mensen die samen in een tentje zitten te spelen met hun smartphone en die wachten tot hun optonic een signaal geeft dat een karper zich zelf heeft gehaakt aan hun boilie. De karper wordt dan binnengepompt op hun vaak zeer zware en nauwelijks buigende karperhengels.
Bij de hedendaagse sportvisserij staat het vangen van de vis voorop en op welke manier dat gebeurt is niet van belang. Men is niet meer geïnteresseerd in mooi buigende hengels of een geraffineerde manier van vissen: men wil vis vangen en de manier waarop doet niet ter zake.
In feite is deze hedendaagse visserij een terugkeer naar de tijd dat men ook met zware poken snoek en karper beviste en dan bedoel ik de 40 en 50-er jaren van de vorige eeuw. Men had toen vaak geen licht materiaal beschikbaar en dat is nu wel anders.


Ik heb FP hengels van 50 jaar of ouder en die voldoen voor mij nog uitstekend. Deze hengels zijn echter niet gemaakt met de "nieuwe inzichten die horen bij de hedendaagse visserij". Ik denk dat een snoek van 50 jaar geleden niet anders is dan een snoek van nu.


Wat je in de huidige sportvisserij ziet is een steeds verder gaande commercialisering. Om toch hengels/molens/kunstaas te kunnen blijven verkopen worden nieuwe technieken verzonnen die aanschaf van nieuw materiaal noodzakelijk maakt. Het zijn in feite modegrillen zoals bij kleren en schoenen.


Wat je tegenwoordig ook meemaakt, is dat sommige sportvissers banden hebben met hengelsportwinkeliers. De sportvisser verzint een "nieuwe" hengel die vervolgens door de hengelsportwinkelier wordt gemaakt. De sportvisser maakt op zijn blog veel reclame voor deze "nieuwe" hengel die volgens hem de beste is die ooit is gemaakt en de hengelsportwinkelier is de lachende derde want er zijn altijd mensen die er in trappen en ook zo'n hengel kopen. Na een jaar vist de bloggende sportvisser zelf nooit meer met zijn "ideale" hengel.

Ik hoop dat de nieuwe eigenaar van Fairplayhengels nog steeds volgens de aloude Schreiner filosofie hengels blijft maken zonder toe te geven aan de commercie en/of invloeden van enkele buitenstaanders.

Snoeken

Vandaag gaan we, Marcel, Wim en ik, weer op de snoek. Marcel weer met de vlieghengel en streamer en Wim en ik met Fairplayhengels en pluggen. We hebben omstreeks 1 uur afgesproken bij de driehoeksvijver. In de nacht en ochtend heeft het voor de verandering weer eens flink geregend en dat zorgt altijd voor troebel water in de driehoeksvijver waar dan flink gemalen wordt. Als we beginnen is het droog bij een stevige zuidenwind en een graad of 8, best goed snoek weer vind ik.

Na een half uurtje tevergeefs gooien in water dat er uit ziet als koffie met melk verkassen we naar een gedeelte waar het water helderder is. Marcel maakt er tegenwoordig gewoonte van om afwateringsbuizen af te vissen omdat de snoek zich vaak in zo'n buis schuil houdt op jacht naar prooi. Ook dit maal weet Marcel twee snoeken bij zo'n buis te verleiden, maar beide keren schiet de snoek los. In onder staand filmpje zie je Marcel de eerste snoek verspelen.
Wanneer we op de grote plas zijn gearriveerd maak ik een lange worp met mijn FP 12 grammer en Izumi plug. Nadat ik een paar meter heb ingedraaid voel ik een aanslag en sla aan. In eerste instantie voelt het aan als een grote snoek: de vis blijft min of meer op dezelfde plek liggen en doet weinig. Na een korte dril weet ik de snoek bij de kant te krijgen en hem te scheppen. Marcel heeft dit gefilmd met zijn GoPro 3:

Voor Ipad gebruikers: das pech snoek weg
Na meting blijkt de snoek 70 cm te zijn en dat is kleiner dan ik in eerste instantie verwachtte. Ik onthaak de snoek en zie dat daarbij wat bloed vrij komt. Ik zet de snoek vervolgens terug.

Snoek 70 cm gevangen met de FP 12 grammer.

Dan gebeurt er iets zeer merkwaardigs: Marcel en ik vissen allebei door en wanneer Marcel de streamer tot vlak bij de kant heeft binnen gestript vraag ik iets aan hem. Marcel laat de streamer vlak onder de hengeltop stil in het water hangen en kijkt naar mij terwijl hij antwoord geeft. Dan pakt een snoek de vrijwel stil in het water hangende streamer. De snoek hangt een paar seconden en ik zie dat hij even groot is als de snoek die ik net heb gevangen en teruggezet. Dan schiet de snoek los en wanneer Marcel zijn streamer inspecteert dan blijken er bloedsporen aan te zitten. Zeer waarschijnlijk was het dezelfde snoek die ik net gevangen had en wat bloed in zijn bek had.
Niet veel later haakt Wim ook een snoek op dezelfde plek die losschiet en ook die snoek lijkt als twee druppels water op mijn gevangen snoek. Zeker zullen we het nooit weten.

We vissen nog door tot ongeveer 5 uur, maar vangen niks meer.

Zaterdag 1 februari 2014: op jacht naar snoek

Vandaag zijn Wim, Marcel en ik weer op jacht naar snoek. Marcel zoals gewoonlijk met zijn orvis aftma 8 streamervliegenhengel en Wim en ik met Fairplay spinhengels met kleine pluggen. Marcel heeft een grote, groene streamer gemaakt met twee haken erin om missers te voorkomen.

De afgelopen nacht en in de ochtend heeft het flink geregend, maar als we omstreeks 1 uur beginnen is het droog. Met een graad of 7 doet het zelfs een beetje voorjaarsachtig aan. Er staat wel een stevige zuiden wind.

We beginnen in de driehoeks vijver waar het water nog steeds erg troebel blijkt. Wim weet daar een snoekje te vangen:

We verkassen al snel naar een gedeelte waar het water minder troebel is, maar de snoek geeft hier niet thuis. We verkassen naar de grote plas en daar weet alweer Wim een snoek van 62 cm te vangen: de snoek grijpt de plug ver van de kant:

Snoek 62 cm. van Wim

Snoek gaat weer terug in zijn element.

Marcel en ik werpen ook hier zonder resultaat, zelfs de bijna traditionele volgers laten verstek gaan: we zien geen enkel teken van leven.
Na een paar uur hier gevist te hebben gaan we met opgetuigde hengels op de terugweg. Bij de twee stek van de dag weet Wim nog een snoek te verschalken, zijn derde van de dag:

Horloge tijd en cameratijd kloppen.

Marcel en ik zijn en blijven visloos zonder enig teken van snoek gezien te hebben.