maandag 13 april 2015

Op de brasem

Vandaag, zondag 12 april, gaan Wim en ik op de brasem. We vissen op onze bekende brasemstek. Het is droog en zonnig met wel een vrij krachtige zuidwestenwind die best hinderlijk is.
De stek is nog niet in lentesfeer: we ontwaren slechts een paar leliebladen die nog niet eens het wateroppervlak bereiken.
We beginnen omstreeks 1 uur en Wim vist met brood en ik vis met mais. Al gauw krijg ik beet en ik vang de eerste brasem die ook de laatste van mij zal blijken te zijn. De brasem is naar schatting ergens tussen de 45 cm en 50 cm.

Wim vangt vervolgens zijn eerste brasem en die blijkt 54 cm te zijn. De eerste foto's van de dril zijn mislukt, maar ik heb nog wel een paar foto's:




Brasem van 54 cm.





Het houdt allemaal niet over, maar Wim weet nog een drietal brasems te verschalken, dit was er een van:













zondag 5 april 2015

Paasweekeinde 2015

Het roofvisseizoen zit er op. We mogen tot eind mei alleen met de gewone hengel vissen. Op Goede Vrijdag zijn Wim en ik op de brasem gaan vissen. We gaan vissen in een water waar vorig jaar volgens betrouwbare bron een brasem van 77 cm(zegge zevenenzeventig centimeter) is gevangen. Wim vist met brood en ik met mais. We vangen zelfs geen voorn laat staan een brasem van 70+ cm. Het is waarschijnlijk nog te koud. We proberen nog een paar andere stekken, maar dat levert ook niks op.

1e paasdag 2015: weinig wind met zon.




Eerste paasdag gaan we voor het eerst dit jaar met de vlieghengel op pad. Wim gebruikt zijn Flextec aftma 3 hengel van 3 meter. Ik gebruik voor het eerst mijn onlangs gekochte Orvis ultrafine aftma 2 hengel van 7,9 feet. Ik gebruik mijn Battenkill reeltje met daarop een aftma 2 lijn die ik bij Amfishingtackle heb gekocht.

Orvis aftma #2

Orvis Battenkill.



We beginnen in een ondiep slootje, ook wel de Pietsloot genaamd. Ondanks dat het zonnetje lekker doorkomt geeft de voorn hier niet thuis. We zoeken een andere stek en ik kom bij een ondiep prutslootje terecht waar ik nog nooit gevist heb. Ik laat mijn nimf gewoon zonder te werpen voor me in het water zakken en sleep de nimf langzaam vooruit. Dan zie ik de verklikker worden onder getrokken en ik sla aan: een aardige ruisvoorn is mijn deel. Dit is de eerste vis die ik met mijn Orvis #2 vang. De niet zo kleine nimf heeft de ruisvoorn geslikt en ik moet een stokje gebruiken om hem te onthaken.

1e vis gevangen met de Orvis aftma #2


Even later vang ik hier nog een kleinere voorn en deze heeft de nimf nog dieper geslikt. Met de nodige moeite kan ik de weerhaakloze haak eruit halen.
We verkassen nog een keer en op deze stek weet Wim een voorn te vangen voor een uitlaatpijp.

Hierna verkassen we voor de laatste keer, maar deze laatste stek levert niks op.
Het was geen geweldige vangstdag, maar het lekkere weer vergoede veel.

Jan

zondag 22 maart 2015

Voorlaatste roofvis weekeinde

Vandaag, zaterdag 21 maart, gaan Wim en ik weer achter de snoek aan. Volgend weekeinde is het laatste weekeinde dat het vissen met kunstaas mag. Als ik met de fiets onderweg ben naar de afgesproken stek voel ik al dat het geen lenteweer is: het is koud met een stevige wind uit het noordwesten. De zon krijgen we niet of nauwelijks te zien, maar het blijft op een paar druppels na nagenoeg droog.

Op de eerste stek krijgt alleen Wim een teken van leven op de spinner, maar de snoek schiet al snel los. Ik krijg geen stootje. Na ongeveer drie kwartier verkassen we naar de volgende stek. Door het grote water heeft de wind hier helemaal vrij spel en vissen is hier geen pretje. De snoek laat het ook hier afweten.
We verkassen naar de laatste stek van de middag: de smallere slootjes langs de weg. Na ongeveer een kwartiertje krijg ik hier een aanslag: ik had het spinnertje met de wind mee in de lengte richting van de sloot gegooid en na een paar meter draaien pakt de snoek het kunstaas. De snoek gaat een paar keer door de slip en na een kort gevecht kan ik hem landen. Ik vis met een gevlochten lijn, 8/100, die op de Rarenium CI4 1000 zat die ik tweede hands gekocht had. Het merk van de vislijn weet ik niet. Wim maakt een paar foto's:



De vislijn zit om de snoekbek heen gedraaid.





Na de fotosessie wordt de snoek onthaakt en gaat retour. We vissen de stek verder af en Wim verspeelt nog een snoek die los schiet en Wim ziet een forse snoek vlak bij de kant zijn spinnertje missen.

Ik ben inmiddels weer teruggelopen en op een plek waar ik even daarvoor vele malen vruchteloos gegooid heb, haak ik nog een snoek die ik kan landen.








Inmiddels is het een uur of 5 geworden en zoeken we de warme kachel op.

Jan





dinsdag 17 maart 2015

Fairplay hengels lakken

Weet iemand welke lak Schreiner altijd gebruikte voor het lakken van zijn hengels? Volgens mij gebruikte hij een zeer langzaam drogende blanke lak, maar ik weet niet welk merk dat was.
In zijn boek Moderne Materialen en vistechnieken heeft Schreiner het over Picitone lak, maar daar kan ik niks van vinden.

Update

FairPlay Winston Medium 2000M karperhengel gelakt met Ruwa jachtlak.










Jan

zondag 15 maart 2015

Zaterdag en zaterdag

Dit en vorig weekeinde zijn Wim en ik op de snoek geweest met onze FairPlay grafiet spinhengels.
Het vorige weekeinde verspeelde ik op het laatste moment een snoek door lijnbreuk. Dat is balen want nu heeft de snoek de spinner nog aan de buitenkant van zijn bek. Hopelijk raakt hij die gauw kwijt. Ik had waarschijnlijk de slip van mijn Pelican 50 te vast gezet en in combinatie met een korte lijn was lijnbreuk het gevolg. Dit is voor het eerst sinds jaren dat ik een snoek door lijnbreuk verspeel.

De snoek vlak voordat ik hem verspeelde.

Twee ooievaars.

Wim had vorig weekeinde geen vis gevangen. Wel kreeg hij diverse aanslagen, maar geen enkele snoek blijft hangen aan de spinner.

Dit weekeinde gaan we zaterdag weer op de snoek, beiden met FairPlay 5 grams grafiet spinhengels.
Was het vorig weekeinde op zaterdag aangenaam weer met het zonnetje er bij, nu is het stervenskoud met een stevige noordoosten wind en hooguit een graad of 5. We vissen diverse stekken af en kiezen bewust die plekken uit die een beetje uit de wind liggen. Ik zie geen enkel teken van vis, maar Wim weet een snoek te verschalken op een kleine spinner.


De snoek glijdt het net binnen.


De snoek van Wim gaat weer retour.



Dit was het enige teken van leven dat we zagen deze zaterdag.








zondag 22 februari 2015

Niet gehaakt toch gevangen

Vandaag, zondag, gaan Wim en ik weer met de 5 grams FP grafiet spinhengels achter de snoek aan. Ik gebruik ditmaal een Pelican 50 met 12/00 Maxima en een klein spinnertje. Wanneer we omstreeks twee uur beginnen is het vrij zonnig met een stevige zuidenwind. Het is een graad of zes. We vissen eerst in de driehoeksvijver, waar het water net als gisteren erg troebel is. Wim krijgt hier een aanslag, ik krijg geen stootje. Na een uurtje besluiten we naar onze tweede stek te gaan, maar ook daar geeft de snoek niet thuis.


Bizar
Op de laatste stek aangekomen maak ik een paar worpen schuin langs de kant. Bij de derde worp krijg ik een aanslag en ik sla aan. In eerste instantie lijk ik vast te zitten, maar dan komt er beweging in: ik heb een vis gehaakt. De vis blijft eerst onzichtbaar en zwemt heen en weer zonder door de slip te gaan. De vis reageert anders dan een snoek en ik vermoed eerst een karper te hebben gehaakt. Dan zie ik de vis even aan de oppervlakte en het is toch een snoek. Wim maakt wat foto's en ik weet de snoek naar de kant te krijgen. Dan zie ik tot mijn schrik dat de haak van mijn spinnertje los buiten de snoek bek hangt! De snoek heeft het spinnertje aan de zijkant aangevallen en de snoek heeft het spinstangetje dwars in de bek zodat aan de ene kant het antikinkloodje buiten de bek hangt en aan de andere kant hangt de haak los buiten de bek van de snoek. De snoek hoeft alleen zijn bek open te doen en hij is los! Wim legt vlug zijn fototoestel weg en weet de snoek te scheppen. De snoek is gevangen zonder dat hij de haak in de bek heeft gehad. Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Onthaken hoeft niet want de haak zit niet in de snoekenbek. Hij blijkt 74 cm te meten. Na wat foto's gaat hij weer retour.






Bovenaan het antikinkloodje onderaan de haak.

Het gebruikte spinnertje.







We vissen nog een uur verder en Wim krijgt nog een paar keer een snoek er op, maar ze blijven niet hangen. Omstreeks kwart over vijf gaan we weer huiswaarts.

Ultra-licht spinnen met de FP 5 grammer

Vandaag, zaterdag de 21e, gaan Wim en ik op pad met de Fairplay 5 grams grafiet hengel. Afgelopen vrijdag heeft het flink geregend en ook deze middag worden we getrakteerd op enkele regen- en hagelbuien. Gelukkig hebben we beiden een paraplu bij ons, die we gedurende de kortdurende buien gebruiken. Het is een graad of 5 bij een westenwind.

Door de vele regen staan de gemalen volop te draaien en dat heeft weer tot gevolg dat het water erg troebel is en dat is niet bevordelijk voor het vissen met kunstaas.
Op onze eerste stek gooien we een uur lang vruchteloos en hierna zoeken we een paar stekken op die wat minder troebel water hebben, maar dat levert ook niks op.
Dan gaan we naar de stek waar ik vorige week een snoek ving. Na ongeveer een minuut of tien pakt een vis mijn spinnertje en ik sla aan. Het is een snoek die helaas na een paar seconden weer losschiet. Ik probeer uiteraard de snoek nogmaals te verleiden, maar talloze worpen op dezelfde plek leveren niks op. We vissen de stek verder af, maar ik denk ¨I'll be back¨.
De stek levert verder niks op en op de terugweg doe ik nog een paar worpen op de plek waar ik de snoek verspeelde. Na een paar worpen krijg ik een aanslag en nu zit de snoek goed vast. De snoek trekt de FP 5 grammer goed krom, maar gaat niet eens door de slip heen en al snel kan ik hem scheppen. Hij blijkt een flinke wond op zijn rechterflank te hebben. De snoek blijkt 60 cm te meten.
Of dit dezelfde snoek is die ik eerder verspeelde is natuurlijk niet zeker, maar het loont vaak de moeite om plekken waar je eerder een snoek verspeelde nog eens te bevissen. Vaak grijpt de snoek nogmaals toe.
Dit was de snoek:












Hierna proberen we het nog op een laatste stek waar het water juist erg helder is, maar dat levert niets op en als we in de verte een bui zien naderen besluiten we maar te stoppen.